BİR İNSANI TANIMAK Ankara’da sonbaharda güzel bir ikindi vakti. Sararmaya başlayan ağaçların yaprakları arasından görünen ikindi güneşi ve bulutların sarısıyla büyük bir ahenkle karışmış olan gökyüzünün belli belirsiz mavisi… Yolun kenarında , kaldırımda yürüyen ileri yaşlı bir kadın…
ÖĞRETİLMEYEN ‘Adıyla’ seslenmek gerek bu alemde her zerreye. Kişilerden, şehirlerden öte; ‘hallere’ adıyla hitap etmek gerek. Zira öyle başladı kitap: ‘adıyla, ismiyle’ …
DOSTU HATIRLAMAK SADECE DOSTU HATIRLAMAK DEĞİLDİR Ve bir dost hatırlanır sayfalar arasından, en ince sayfalara kadar inmeyi önemli kılar bir anda. Hatırlanır ve hatırlatır dost. Hatırlatır bize küçük gözüken amellerde kurtuluşumuzun saklı olduğunu.
Bekleyiş
MAHKEME PİYESİ Gergin bakışlar arasında nefes almak ağırlaştıkça ağırlaşıyordu. Bir kaçıp kurtulabilse, üstüne yapışıp kalmış sıfatlardan arınabilse…
TANRISIZ RÜYALAR Tanrısız rüyalardan uyandım. Gecenin bir yarısı ve kapamayı unuttuğum penceremden süzülüp odamı doldurmuş soğuk. Korkular içinde uyandım. Bana ait olmayan korkuların pençesinde bir nefes aldım, bir nefes verdim. Kalabalık, kalabalık mı kalabalık düşüncelerin içinde, en derinlerdeki ve ışığımın yetişemediği hislerin arasında dolandım. Rüya içinde rüya derken, bulandıkça bulandım. …
Ulu Çınar Bir akşamüstü yazdan bozma bir sonbahar günü, yine gidiyorum semtimin dar sokaklarından. Dar sokak dedim lakin aldanmayın sakın, yanımdan o Arnavut kaldırımlı yoldan geçen bir yığınla aracın çıkardığı, başta sinir bozucu sonrasında ise alıştığında hoşuma dahi giden sesleri eşliğinde yürüyorum. “Eve ekmek götürme” deyimi vardır ya hani işte …
Umutlarım